Leifur er mikið búinn að hlægja að mér undanfarna daga… Hversvegna ? jú málið er að í vor þegar við “kusum” okkur trúnaðarmann í vinnunni heimtaði sú sem var “kjörin” að setja mig sem varamann þar sem jú enginn bauð sig á móti henni og því í raun engin kosning í gangi.
Þegar ég kom svo til vinnu aftur í byrjun september kom í ljós að yndislega samstarfskonan mín sem var okkar trúnaðarmaður er komin í veikinda”frí” hversu langt veit enginn, það er því á mína ábyrgð næstu 2 árin að sinna þessu trúnaðarmannastarfi *blah* Leifur kallar mig “unionreppinn”sinn og hlær.
Alla jafna þætti mér þetta eftilvill fyndið en ekki núna í ljósi þess hvað er í vændum… Jú ég er víst Í SFR og næstkomandi þriðjudag fer í gang kosning meðal félagsmanna SFR um það hvort við förum í verkfall eður ei.
Ég, sem hef yfirleitt lítið skipt mér af þessum málum er því allt í einu komin í pælingar um verkfallsvörslu og kjaramál!
Síðasta þriðjudag (17.sept) var haldinn allsherjarfundur með 3 stæðstu stéttarfélögum innan BSRB (ss SFR, Sjúkraliðafélagi Íslands og Landssambandi Lögreglumanna) og fylltum við Háskólabíó og rúmlega það. Í lok fundarins risu allir úr sætum og sungu Maístjörnuna – það var magnað! Mögnuð upplifun að vera innan um alla þessa snillinga!
Framhaldið verður enn forvitnilegra þar sem heilmiklar líkur eru á verkfalli… Það er nokkuð sem ég hef aldrei gert og átti í raun ekki von á að komast neitt í tæri við það. En það kemur allt saman í ljós um miðjan okt hvað verður úr.