jeij Oliver er að komast á svo skemmtilegan aldur núna að hægt er að segja skemmtilegar sögur af honum og vera virkilega “pein” mamma sem er sí og æ að segja sögur af barninu sínu 😉
– Við keyptum um dagin grímur í IKEA handa honum. Hann er svo gasalega “fínn” með þessar grímur að hann fær ekki nóg af því að koma með einhverja þeirra til okkar og fá okkur til þess að hjálpa sér að setja þær á sig og dregur okkur svo að speglinum til þess að hann geti séð hvað hann er “fínn” í dulargerfi, kisu/hunds/músar.
– eftir leikinn á sunnudaginn ákvað ég að skríða aftur upp í rúm í smá stund… Oliver röltir inn í svefnherbergi, réttir mér snuð (eh ok treður því upp í mig), brosir og fer svo aftur fram til pabba síns að leika.
Meira *klapp x3* meira *klapp x3* meira…hverjum helduru að finnist ekki gaman að heyra skemmtilegar sögur af Olla litla dúllu :o)
hehe, en svona fer þegar stríðnispúkar eignast börn 😉
Góður drengur þetta.
Hefur séð að mömmunni veitti ekki af smá lúr eftir leikinn.
heheh
Sigurborg mín ég efast ekki um að þér þyki gaman að fá sögur af guðsyninum 😉 ég mun pottþétt setja fleiri hérna inn með tímanum 🙂
Ása: skiliggi hvað þú meinar *englabros*
Solla: pottþétt 🙂
He he he algjör dúlla… þú veist að snuddan er það besta sem hann getur gefið frá sér í augnablikinu, svo það er ekki leiðinlegt þegar mamma má hafa það sem manni þykir ofurvænt um svo hún geti látið fara vel um sig meðan hún lúllar
Þetta er meira krúttiið… hlakka til að heyra fleiri sögur af litla frænda 🙂
Hæ! Gaman að þessu! Og drengurinn algjört æði … ég skil vel þetta með sögurnar, ég held að flestallar mömmur geri þetta þó þær hafi alls ekki ætlað sér það fyrir fæðingu! 🙂
takk takk Ásta Lóa og Alda.
Veit fyrir víst að þær eiga eftir að detta inn hérna sögurnar í framtíðinni – er það ekki hlutverk okkar líka? að monta okkur af krílunum 🙂