vettlingar – alltaf þörf á pari ekki satt ? eða amk gott að eiga eitt – eða tíu eins og Ása Júlía sem nær með einhverjum óskiljanlegum hætti að glata merkilega mörgum vettlingum – þrátt fyrir að vera vel merktir *dæs*
Tók mig til og gramsaði aðeins í lopakössunum mínum og fann þar álafosslopa og slatta af hálfuppundnum plötulopa í nokkrum litum. Ákvað að nýta ca 3 “kúlur” af plötulopanum og eina af Álafossdokkunum og útkoman varð þessi 😉
Mjög þægileg uppskrift og fljótprjónað enda stórir prjónar 😛 kláraði þetta par á 1 kvöldstund. Það eina sem ég persónulega myndi gera næst (já ég mun nota þessa uppskrift aftur fyrir svona vettlinga, alveg pottþétt!) er að gera þumlana aðeins lengri, finnst þeir full stuttir – sérstaklega þar sem lopinn mun þæfast með tímanum.
Er búin að finna mér meiri álafosslopa til þess að gera par á Oliver & mun pottþétt gera par á Sigurborgu Ástu.
Nýtti hér svolítið af plötulopastashinu mínu 🙂 ágætis uppskrift finnst þeir reyndar hafa orðið svolítið mjóir og langir hjá mér en það gerir lítið til þar sem Ása er frekar handnett. En þéttir og hlýir eru þeir sem var auðvitað aðal atriðið sem ég var að sækjast eftir 🙂