Ása Júlía kom til mín nýlega og spurði, hvenær ætlum við eiginlega að baka kleinur aftur með ömmu?! ég held að það sé meira en ár síðan við fórum í slíka framkvæmd síðst…
En ef þetta er ekki ástæða til þess að taka upp símann og panta kleinubakstur í Birtingaholtinu þá veit ég ekki hvað…
Það var sumsé verkefni dagsins 😉 ég og krakkarnir fórum vestureftir og steiktum kleinur með mömmu/ömmu. Við voru m.a. komnar með annsi góða rútínu í þessu… mamma/amma flatti út oog skar, Ása Júlía snéri eins og herforingi og ég steikti. Þessi lýsing á Ásu er ekkert plat því hvorug okkar hafði eiginlega undan henni… mamma að skera og ég að taka við til að steikja.
En mikið var þetta gaman og þessar minningar eiga eftir að fylgja Ásu lengi vel.
Líka vissara fyrir mig að mastera þetta fyrir framtíðina 😉
Það er líka fátt sem jafnast á við nýsteiktar kleinur með ískaldri mjólk! þær eru einhvernvegin svo miklu betri heldur en bæði þessar fjöldaframleiddu sem fást í stórmörkuðunum sem og þessir risar sem fást í bakaríum.
Best að henda pokunum í frysti svo ég klári þær ekki fyrir afmælið um næstu helgi 😉